Ο κόσμος τον γνώρισε και τον αγάπησε μέσα από τη σειρά του ΑΝΤ1 “Οι συμμαθητές” και το “So you think you can dance”. Αν και μικρός σε ηλικία, ο Ιάσονας έχει πρωταγωνιστεί σε πολλά άλλα τα οποία και τον ώθησαν να συνεχίσει να κυνηγάει τα όνειρά του.
Έχει ζήσει σε Ελλάδα, Λουξεμβούργο και Ηνωμένο Βασίλειο, όπου και σπούδασε musical theater και κάπου εκεί είχε και την ευκαιρία να δουλέψει δίπλα στον Robbie Williams.

Πώς ήταν η εμπειρία σου δίπλα σ’ένα μεγάλο pop star του βεληνικούς του;

Συνολικά όλη μου η εμπειρία στο Λονδίνο, στο Λουξεμβούργο και στην Αμερικη με έκανε πολύ δυνατό καιοι σπουδές μου στο εξωτερικό με δίδαξαν πως να είμαι σωστός επαγγελματίας και καλλιτέχνης. Συγκεκριμένα, το να δώ τους ρυθμούς με τους οποίους δουλεύει ένας καλλιτέχνης του βελληνεκούς που είναι ο Robbie Williams, με ενέπνευσε και είναι στιγμές και μαθήματα που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Δυσκολεύτηκες σαν Έλληνας φοιτητής στην Αγγλία; Έχεις έρθει κάποια στιγμή αντιμέτωπος με κάποιο περιστατικό φυλετικού ρατσισμού;

Την πρώτη περίοδο στο Πανεπιστήμιο είχα δυσκολευτεί πάρα πολύ, κυρίως λόγω της γλώσσας πουδεν γνώριζα καθόλου καλά αλλά και λόγω του αντικειμένου. Οι γνώσεις που είχα πάνω στο μιούζικαλ ήταν πολύ περιορισμένες, αν και στην Ελλάδα είχα τους καλύτερους καθηγητές που με είχαν προετοιμάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.Είχα αντιμετωπίσει κάποια περιστατικά "ρατσισμού". Οι Άγγλοι γενικότερα δεν είναι πολύ δεκτικοί ουσιαστικά με άτομα από άλλες χώρες, ειδικά όταν διεκδικούν την ίδια θέση με αυτούς. Βέβαια, αυτό ήταν κάτι που με έκανε πολύ δυνατό.

Μετά την Αγγλία, τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιστρέψεις στην Ελλάδα; Μίλησε μας λίγο για την επαγγελματική σου πορεία σε ελληνικό έδαφος.

Η Αγγλία δεν ήταν ένα μέρος στο οποίο μπορούσα να δώ τον εαυτό μου να ζεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Με το που μου έγινε η πρόταση να συμμετέχω σε μια μεγάλη παραγωγή μιούζικαλ στην Ελλάδα, αμέσως πήρα την απόφαση χωρίς δεύτερη σκέψη να γυρίσω πίσω. Από τότε, έχω πραγματοποιήσει σχεδόν όλα μου τα όνειρα, και δεν πίστευα ποτέ ότι θα έφτανα μέχρι εδώ που έχω φτάσει, και μιλάω πάντα με βάση τους δικούς μου στόχους και όνειρα. Το ότι πρωταγωνίστησα σε σειρές στην τηλεόραση, το ότι συμμετείχα σε video clip όλων των αγαπημένων μου καλλιτεχνών, το ότι τραγούδησα σε μουσικές σκηνές, το ότι πρωταγωνίστησα στα αγαπημένα μου musical σε θέατρα που πάντα θαύμαζα, είναι πράγματα τα οποία θα μου μείνουν αξέχαστα, δεν θα τα άλλαζα για καμία άλλη καριέρα και σίγουρα δεν έχω μετανιώσει το ότι έφυγα από την Αγγλία.

Θα ξαναπήγαινες στην Eurovision; Ποια στιγμή θυμάσε πιο έντονα από τη συμμετοχή σου στην Eurovision 2017 με τη Demy;

Χεχε… έχω ξαναδηλώσει ότι θα πλήρωνα για να πάω ξανά στην Eurovision! Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, με μια υπέροχη ομάδα που δεν θα άλλαζα με τίποτα. Δεν μπορώ πολύ εύκολα να ξεχωρίσω μια στιγμή, γιατί πραγματικά το έζησα έντονα και τους δύο μήνες προετοιμασίας που χρειάζεται για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα των 3 λεπτών που είδατε εσείς. Ίσως, η πιο χαρούμενη στιγμή θα έλεγα είναι όταν μας ανακοίνωσαν ότι περάσαμε στον τελικό.

Θεωρείς ότι η εξωτερική εμφάνιση ή το στιλ παίζουν μεγάλο ρόλο στη δουλειά σου;

Φυσικά, παρόλα αυτά, η εξωτερική ομορφιά και το στυλ είναι πολύ υποκειμενικά. Αυτό που θεωρώ πιο σημαντικό για έναν καλλιτέχνη είναι να είναι ερωτεύσιμος. Προσωπικά, είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να προσέχω την εξωτερική μου εμφάνιση και το στυλ μου, παρόλα αυτά προσπαθώ να μην μου γίνεται εμμονή, να βλέπω και να εξελίσσομαι πέρα από αυτό.

Πώς θα χαρακτήριζες το προσωπικό σου στιλ; Ποια η σχέση σου με τη μόδα;

Γενικοτέρα τον τελευταίο καιρό έχω αποκτήσει ένα casual look: σκισμένα baggy jeans μέχρι skinny and stretchy, μπλουζάκια μονόχρωμα πάντα σε παλ χρώματα, από εφαρμοστά μέχρι πολύ φαρδιά, και δερμάτινα jackets. Όμως,στις βραδινές μου εξόδους, και για τις πιο επίσημες μου εμφανίσεις,μου αρέσει να ξεπερνάω τα όρια και να δοκιμάζω πιο edgy oufit. Οι επιρροές που έχω από την μόδα είναι πολλές και διάφορες, χωρίς απαραίτητα να ακολουθώ κάποιο trend. Μου αρέσει να εφαρμόζω όσα βλέπω στην δική μου αισθητική.

Πρόσφατα σε έχουμε δει και ως μοντέλο σε φωτογράφιση καμπάνιας για ελληνική επωνυμία
ρούχων. Θα σου άρεσε να συνεχίσεις το ρόλο του μοντέλου σε κάτι ανάλογο;

Η Dante είναι μια εταιρεία που μπήκε στην ζωή μου πριν δύο χρόνια. Είναι μια εταιρεία που αντιπροσωπεύει 100% το στυλ μου, και πιστεύω ότι είναι ένα από τα σπουδαιότερα ,ίσως και το σπουδαιότερο κατά την δική μου άποψη,ελληνικά brands για άντρες. Το θέμα modelling είναι κάτι το οποίο με ενδιαφέρει και με ιντριγκάρει, στα πλαίσια όμως της δουλειάς μου.

Ποιο είναι το πρότυπο σου που αποτελεί πηγή έμπνεσης για σένα;

Πολύ δύσκολη ερώτηση. Δεν έχω ένα συγκεκριμένο πρότυπο ή είδωλο. Πηγή έμπνευσης έχουν υπάρξει πολλοί καλλιτέχνες απο διάφορους χώρους: απο τον Frank Sinatra, τον Santana μέχρι την Lady Gaga και τον Michael Bubble, απο τον Marlo Brando μέχρι την Jennifer Lawrence, από την Ζωή Ταττόπουλος, την Challi Jennings μέχρι τον Brian Friedman.

Η αύξηση των Musical τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι αρκετά μεγάλη και ο κόσμος
δείχνει να τα αγαπάει ιδιαίτερα. Πιστεύεις ότι έχουν μέλλον στην Ελλάδα;

Το ελπίζω. Το musical είναι η μεγάλη μου αγάπη. Η αύξηση τους είναι όντως πολύ μεγάλη τα τελευταία χρόνια και ο κόσμος εχει αρχίσει να τα παρακολουθεί φανατικά και είμαι παρά πολύ χαρούμενος γι αυτό. Θέλω να πιστεύω οτι θεάτρα και οι παραγωγοί θα συνεχίζουν να δίνουν χώρο και να πιστεύουν σε τέτοιες παραγωγές και να συνεχίζουν να δίνουν την ευκαιρία σε ανθρώπους σαν έμενα που ήμαστε ταμένοι στο musical να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

Σε παλαιότερη συνέντευξή σου είχες δηλώσει πως έχει δεχθεί bullying. Πότε ακριβώς έγινε αυτό; Ποια η δική σου συμβουλή στα νέα παιδιά που βιώνουν κάτι παρόμοιο;

Σημασία δεν έχει πότε και που βίωσα αυτό που λέμε «bulling», σημασία έχει ότι υπήρξαν φάσεις στην ζωή, μου σε μικρότερη ηλικία, που αισθανόμουν άσχημα γι αυτό που ήμουν επειδή δεν άρεσε σε κάποιους άλλους. Αυτό πρέπει να σταματήσει να συμβαίνει. Να κρίνουν και να κατακρίνουμε τους άλλους με τέτοια ευκολία είναι απαράδεκτο. Αλλα μην κοροϊδευόμαστε, αυτο είναι ουτοπικό.
Ενας κόσμος χωρίς, ζήλια και κακία. Μακάρι, αξίζει να προσπαθήσουμε και γι αυτόν το κόσμο παλεύω καθημερινά. Μέχρι τότε σημασία έχει όλα τα παιδιά στα σχολεία αλλά και άτομα σε μεγαλύτερη ηλικία που ίσως βιώνουν τέτοιες καταστάσεις να έχουν ανθρώπους που να είναι δίπλα τους να τους στηρίζουν, να μην φοβούνται να μιλήσουνε και πάνω απ όλα... ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ!

Αυτή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο σε πετυχαίνουμε στο Λος Άτζελες. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε μέχρι την άλλη πλευρά του ατλαντικού;

Ένας πολύ αξιόλογος και αγαπημένος μου αμερικάνος συνεργάτης ο John Todd
(σκηνοθέτης/χορογράφος) με παρότρυνε να έρθω στην Αμερική. Ήταν όντως κάτι που ήθελα και ονειρευόμουν να το κάνω από καιρό και απλώς ο John μου έδωσε το κουράγιο να το τολμήσω. Δεν ξέρω τι να περιμένω απο αυτό το ταξίδι άλλα είμαι κάθε μέρα σε στούντιος, κάνω μαθήματα, επαγγελματικά ραντεβού και ζω πραγματικά μια εμπειρία που αναζητούσα εδώ και καιρό. Έχω ρισκάρει πολλά γι'αυτό το ταξίδι, είπα "όχι" σε 3 δουλειές στην Ελλάδα, πιστέυω όμως στο ένστικτο μου και είμαι σίγουρος οτί θα βγει σε καλό, είτε άμεσα είτε στο μέλλον.

Επιμέλεια Συνέντευξης: Χρίστος Χρίστου
Φωτογραφίες: Γιώργος Βελλής